YAVRU I

    4 ay önceydi. 23 Mart 2008. Bir Pazar gecesi. Yatmaya hazırlanırken odamda net i açtım öylesine ve bu siteye girdim. Gelen bir mesaj vardı. Msn adresini göndermişti. Ekledim hemen. Ve konuşmaya başladık. 10 dk sonra camda gördük birbirimizi. Ve hemen ardından telefonla konuşmaya başladık. Saatlerce sürdü bu konuşma. Birbirimizi tanımaya çalışıyorduk. Her şey bir anda ve çok hızlı gelişti. Oturduğu yer komşu ilçeydi ve orda öğrenciydi. Ertesi gün görmek istiyordum onu. Saatlerce aradım. Akşam görüştüğüm tel kapalıydı. Umudumu kestiğim anda, son defa arıyorum dediğim anda telefon çalmaya başladı. Gelmek istediğimi, yüz yüze görüşmek istediğimi söyledim. Kabul etti ve yanına gittim. Akşam 7 civarıydı. Tarif etti buluşacağımız yeri ve buluştuk. Bir iki tanışma cümlesinden sonra evine gittik. Amaç beklide sadece sevişmekti o an ikimiz içinde. Ve öylede oldu. Ama değişik olan bir şeyler vardı bu sefer. İçimi farklı duygular kaplamaya başlamıştı ilk anda. Engel olamıyordum buna. Sabah yanından kalkıp işe gittim. Akşam ise tekrar yanındaydım. Sürekli beraberdik.



Onu sevmeye başladım, aklımdan çıkaramaz duruma geldim. Her şeyde o vardı artık. İçtiğim su da yediğim yemekte her şeyde, her şeyde o vardı. Artık adını koymak gerekiyordu ama o çekingendi. Daha önceden canı yandığından dolayı korkuyordu bundan. Ve o da karşı gelemedi. Sevgiliydik artık. Artık o benim “yavru”mdu. Yavru sözcüğü onunla bütünleşmişti. O kadar çok seviyorduk ki birbirimizi kelimelerle anlatılmaz bu. Arık her an her dakika beraberdik. Arabanın içinde yağmur yağarken, yağmur camları kapatır ve biz hiç korkmadan kimseden çekinmeden dakikalarca öpüşürdük. 3 ay ayımız bu şekilde dolu dolu geçti. Artık o kadar yer etmişti ki hayatıma, onsuz olmam imkansızdı. Değil bir gün bir an bile onsuz yapamaz oldum.



Beraber kurduğumuz hayallerimiz vardı yavru ile benim. Aynı yerde iş bulup beraber yaşayacaktık. Hayatımızın sonuna kadar beraber olup beraber YAŞLANACAKTIK biz. Tüm zorluklara beraber göğüs gericektik. Her ne olursa olsun yanımızda olucaktık birbirimizin. Ve sonunda onun okulu bitti. Ailesinin yanına dönmesi gerekiyordu. Gidicek fakat tekrar dönücekti yanıma. Çünkü biz çok seviyoduk birbirimizi. Bu ana kadar hiç bi sorunumuz yoktu. Ama bunda sonrası…



Ve sonunda döndü, gitti yanımdan. İçim acıyodu, ya bi daha gelemezse yanıma, ya bi daha göremezsem onu napardım ben. Hayatımdaki her şey olmuştu o. Geçmişim gelececeğim. Hayatımın tek anlamı. Onunla nefes alıp veriyodum. Onsuz değil saatler saniyeler bile geçmiyodu. Arada geliyodu yine yanıma. Bir hafta kalıp dönüyodu. Giderken yanımdan ölüm kalıyodu geride. Hani olurda onu bi daha göremezsem…bu düşünce mahvediyodu beni. Çünkü her şeyimdi. Bu nasıl anlatılır bilmiyorum ama yavrumde o benim. Bitanemdi o. Onsuz hayat yoktu benim için.



Sonunda yakın bir ilçede iş bulduk, ikimizi de alıcaklardı. Hayallerimiz gerçek oluyodu yavaş yavaş. İkimizde aynı yerde çalışıcaktık. Bir ev tutup beraber yaşayacak, beraber yaşlanacaktık biz. Her şey yoluna girmeye başlamıştı. Hemen haberi verdim “yavru”ya. İş bulduk gel dedim. Ama bu seferde ailesi sorun çıkarmıştı. Tek başına göndermiyorlardı onu. Çünkü yavrum daha küçüktü. 21 yaşındaydı. Ama gelmeliydi. Gelemesse eğer bi daha görüşemeyecektik. Bu düşünce delirtti beni. Mantığımı kaybettim. Ne yapabiliriz diye düşünürken iş bulduğumuz şirketten arıyolarmış gibi ben aradım ailesini ve ikna etmeye çalıştım. Olmadı olmadı… O da çok kötüydü bu durumdan dolayı ve elinden hiç bişey gelmiyodu. Ama onun tarafından düşünmedim. Sadece kendi tarafımdan baktım her şeye. Yapıcak hiç bişey yoksa bırak her şeyi sen çık gel dedim. Ailen baştan kızar ama sonra düzelir her şey dedim. Bilemedim bunların bitişe beni yaklaştırdığını. Onu anlamak yerine ısrarlarıma devam ettim. Çünkü onu kaybetme korkusu mahvetti beni. Yüzyüze konuşmak için yanına gitmeye karar verdim. Msj attım geliyorum, konuşalım dışarı çık diye. Gelme çıkamam dedi ama ben yine anlamadım. Çıkıcaksın dedim ve onu gelmesse ailesine her şeyi anlatmakla tehdit ettim. Yapıcak değildim tabiî ki böyle bişeyi ama hani korkuylada olsa gelir yanıma dedim. Ama olmadı. Yolda ablası aradı. Öğrenmişti bazı şeyleri. Ve yavrumu sıkıştırdıklarında o da her şeyi anlatmış ablasına. Bitmiştik biz. Her şey bitmişti artık. Hayat bitmişti. Kendi isteklerimin için yavrumun hayatını da mahvettim. Bana en son çık git artık hayatımdan dedi telefonda haklı olarak. Bişey diyemedim. Ölmek istedim o an.nefes alamadım. Napıcam şimdi. Her şeyi mahvettim kendi ellerimle. Ama böyle olmasını istemedim. Onun kötülüğünü asla istemedim. Her şeyi düzeltmeye çalışırken mahvettim. Onun da kendimin de hayatını bitirdim. Şimdi nolucak bilmiyorum. Yavrum napıcak bilmiyorum. Ondan nasıl haber alıcam bilmiyorum. Onun sesi, nefesi, kokusu olmadan nasıl yaşarım bilmiyorum.



Seni anladım bitanem ama çok geç oldu. Kaybettim seni. Elimden bişey gelse şu an hiç tereddüt etmeden yaparım inan. Hayatım pahasına bile olsa…



Biliyorum affedemezsin ama nolur affet beni.



Yaşattığın her şey için çok teşekkür ederim sana bitanem. Her şey bitsede artık varlığını her zaman hissettir bana olurmu yavru. En azından arada bi sesini duyabileyim nolur. Bunu esirgeme benden. Yoksa yaşayamam bitanem…AFFET BENİ “YAVRU”…



Yazan: nerdesin_17

[Üyeye Mesaj Yaz] .::. [Tanışma Hikayesi yaz]

  Diğer Hikayeler
Nevarsa kızlarımda var..!

iyiki dogurmuşum sizleri bir haftadır evde hasta yatıyom ne bir arıyan ne bir soran var nerde O beş dakkalık zevk için peşimde koşanlar gökteki yıldızları ayaklarımın altına serenler ne varsa gene kızlarım voxifera ve ilkin24 de var hastalı.... »» devamı
YAVRU I

4 ay önceydi. 23 Mart 2008. Bir Pazar gecesi. Yatmaya hazırlanırken odamda net i açtım öylesine ve bu siteye girdim. Gelen bir mesaj vardı. Msn adresini göndermişti. Ekledim hemen. Ve konuşmaya başladık. 10 dk sonra camda gördük birbirimizi. Ve heme.... »» devamı
barbiesra manken olsun

internet sitesinden senelerden beri takip ederim yüzünü görmezsem o gün işim rast gitmez bu kadar güzel vücutlu bi insanı tüm türkiyenin görmesi lazım bence kendisi manken olsun zenginler peşine düşsün... izmirin efsanesi esra!!!!.... »» devamı
Herşey mümkün inanırsanız eger..

yolculuklar aşıkların buluştuğu noktada sona erer.. ne sıra dışı bir fikir ve ne derin bir duygudur aşk ne okumakla nede uygulamakla bitmiyor.. sitedeki kızlarım (voxifera & ilkin24 ) bana dokundurmadan edemezler yaşlıyım ya anne sen aşk kadını.... »» devamı
MUTLU NOELLER

bir yılı daha geride bıraktık..ama gülücük ama gözyaşıyla..bazen güneşle doğduk bazen yağmurla yarıştık ama en güzeli içimizdeki insan sevgisini kaybetmedik..insanlar doğarlar yaşarlar ve kanatlanıp melek olurlar..nedendir bu insan ayrımcılığı hepimi.... »» devamı
   
sayfa: 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62